Af hverju eru lög og lögreglusamþykktir ekki pappírsins virði?

Ég hef verið að skrifa um siðleysi og siðrof hér á þessu bloggi. Mér hefur verið það umhugsunarefni hversu mikil samfélagsgeðveiki birtist í miðborginni um hverja einustu helgi. Það er mér algerlega furðulegt - og ég vara við því sterklega - að sett séu lög og reglur en því síðan fólki, í sjálfsvald sett hvort það fylgir þessum lögum eftir. Betra er að setja engin lög en lög sem enginn (eða bara sumir) fara eftir.

Fyrir ykkur sem hafa lesið skrif mín undanfarið um miðborgarástandið vil ég birta hér þorrann úr Lögreglusamþykkt Reykjavíkurborgar, svona bara til að sýna að, við sem búum í miðborginni, höfum valið að setjast þar að og fjárfesta i íbúðarhúsnæði þar, í þeirri trúa að Lögreglusamþykkt Reykjavíkur sé meira en marklaust plagg sem yfirvöld og embættismenn taki ekkert mark á eða reyni að framfylgja.

 

 

Lögreglusamþykkt fyrir Reykjavíkurborg

 

 

 

 

 

LÖGREGLUSAMÞYKKT

 

fyrir Reykjavíkurborg.

 

I. KAFLI

 

Gildissvið.

 

1. gr.

Samþykkt þessi gildir fyrir lögsagnarumdæmi Reykjavíkurborgar.

 

II. KAFLI

 

Um reglu, velsæmi og almennt öryggi á almannafæri.

 

2. gr.

Með almannafæri er í samþykkt þessari átt við götur, vegi, gangstéttar, gangstíga, svæði ætluð til almenningsnota og staði sem opnir eru almenningi, svo sem kvikmyndahús, leikhús, samkomuhús, söfn, veitingastaði, verslanir, leiktækjastaði, bifreiðastöðvar, biðskýli og söluturna....

 

3. gr.

Uppþot, áflog, óspektir eða önnur háttsemi, sem raskar allsherjarreglu, má ekki eiga sér stað á almannafæri, og ekki mega menn þyrpast þar saman, ef það truflar umferð eða veldur vegfarendum öðrum óþægindum.

Enginn má áreita aðra á almannafæri eða sýna þar af sér ósæmilega háttsemi.

 

4. gr.

 

Bannað er að hafast nokkuð að sem veldur ónæði eða raskar næturró manna.

Lögreglustjóri getur bannað notkun hátalara, hljómflutningstækja, hljóðfæra eða annars þess háttar á eða við almannafæri ef ástæða er til að ætla að hún valdi verulegu ónæði eða truflun.

Borgarstjórn getur bannað neyslu áfengis á almannafæri á tilteknum tíma á tilteknum svæðum í þéttbýli. Slíka samþykkt skal tilkynna lögreglustjóra og birta almenningi.

 

5. gr....

 

6. gr.

Lögreglan getur vísað þeim mönnum í burtu af almannafæri sem með háttsemi sinni valda vegfarendum eða íbúum í nágrenninu ónæði.

Sama á við um þá sem valda óspektum, hættu eða hneykslan á almannafæri sökum ölvunar eða af öðrum ástæðum.

 

7. gr....

 

 8. gr.

Öllum ber að gæta þess að ganga vel um á almannafæri og skemma þar ekki hluti sem ætlaðir eru til almenningsnota eða prýði. Þetta á einnig við þá hluta af húsum og öðrum mannvirkjum sem liggja að almannafæri.

Á mannvirki og hluti má ekki mála, teikna eða festa auglýsingar nema með leyfi eiganda eða umráðamanns....

 

9. gr....

 

10. gr....

 

11. gr....

 

12. gr....

 

13. gr....

 

14. gr....

 

15. gr....

 

16. gr.

Húseigendum eða umráðamönnum húseigna er skylt að hlíta fyrirmælum byggingar­fulltrúa um frágang girðinga o.þ.h. sem liggja að almannafæri. ...

Þegar hús eða annað mannvirki brennur eða það flutt brott, án þess að annað sé byggt í staðinn, er eiganda skylt, að höfðu samráði við byggingarfulltrúa, að ganga svo frá hússtæðinu að ekki stafi af því hætta, óþrifnaður eða óprýði. Sama gildir um hús sem standa yfirgefin....

 

17. gr.

Enginn má án leyfis húsráðanda láta fyrir berast á lóðum hans eða landi. Auk þess getur lögreglan bannað mönnum að hafast þar við ef hún telur að það geti valdið óþægindum eða hættu.

Ekki má fara í híbýli manna í söluerindum ef húsráðandi leggur við því bann.

 

18. gr.

Enginn má fleygja rusli eða öðru þess háttar á almannafæri nema í þar til gerð ílát. Enginn má fleygja rusli eða öðru þess háttar á lóð eða land annars manns.

Hver sem það gerir skal flytja óhreinindin tafarlaust í burt á sinn kostnað.

 

III. KAFLI

 

Um ökutæki, umferð o.fl.

 

19. gr.

Á almannafæri má ekki leggja eða setja neitt það sem hindrar umferð.

Bannað er að leggja ökutæki á gangstéttum. Lögreglustjóri getur, að fengnum tillögum borgarráðs, veitt undanþágu frá ofangreindu....

 

20. gr.

Vélar kyrrstæðra bifreiða og vinnuvéla sem ekki eru í notkun er óheimilt að hafa í gangi eða skilja eftir í gangi lengur er nauðsynlegt er, svo komast megi hjá mengun og hávaða á almannafæri og annars staðar þar sem ætla má að slíkt valdi óþægindum.

 

21. gr....

 

22. gr....

 

23. gr....

 

24. gr....

 

IV. KAFLI

 

Um veitingastaði, skemmtanahald o.fl.

 

25. gr.

Um leyfi til rekstrar veitingastaða, útleigu samkomusala í atvinnuskyni og leyfi til skemmtana­halds gilda ákvæði laga um veitingastaði, gististaði og skemmtanahald og reglugerða sem settar eru á grundvelli þeirra. Veitingastaði án áfengisveitinga (flokkur I) er heimilt að hafa opna allan sólarhringinn. Stafi íbúum í nágrenni slíks veitingastaðar ónæði af rekstrinum getur borgarstjórn þó takmarkað afgreiðslutíma hans.

Um staðsetningu, opnunartíma, afgreiðslutíma áfengis, veitingastaða o.fl. gilda máls­meðferðar­reglur borgarráðs um veitingastaði og gististaði.

Afgreiðslu- eða þjónustutími verslana og annarra þjónustufyrirtækja er frjáls að því marki sem heimilt er að lögum er gilda á hverjum tíma eða reglum sem settar eru samkvæmt þeim. Borgarstjórn getur þó takmarkað afgreiðslu- eða þjónustutíma hjá einstökum aðilum ef starfsemin veldur nágrönnum eða vegfarendum ónæði.

 

26. gr.

Hver sá sem rekur veitinga- eða gististað, kvikmyndahús, leikhús eða annað sam­komu­hús eða heldur almenna skemmtun eða sýningu, skal sjá um að allt fari þar vel fram og starfsemin valdi ekki nágrönnum eða vegfarendum ónæði.

Slík starfsemi skal háð sérstöku eftirliti lögreglu og er henni heimilt að fara um samkomusali og önnur húsakynni sem gestir eiga aðgang að.

Á öllum gististöðum skal haldin nákvæm gestaskrá.

 

27. gr....

 

V. KAFLI

 

Um dýrahald.

 

28. gr....

 

VI. KAFLI

 

Um refsingar, kostnað, gildistöku o.fl.

 

29. gr.

Ef einhver lætur ógert það sem honum er skylt að gera skv. samþykkt þessari eða reglum settum samkvæmt henni getur lögreglustjóri látið framkvæma það eða gert aðrar nauðsynlegar ráðstafanir til að hindra að vanrækslan valdi tjóni. Kostnaður sem leiðir af framkvæmdum og ráðstöfunum lögreglustjóra greiðist af þeim er ábyrgð ber á van­rækslunni.

 

30. gr.

Brot gegn samþykkt þessari varða sektum sbr. 6. gr. laga nr. 36 18. maí 1988 um lögreglu­samþykktir nema þyngri refsing liggi við samkvæmt öðrum lögum eða reglugerðum.

Mál sem varða brot gegn ákvæðum samþykktar þessarar skal fara með að hætti laga um meðferð opinberra mála.

 

31. gr.

Lögreglusamþykkt þessi sem borgarstjórn Reykjavíkur hefur samið og samþykkt skv. lögum um lögreglusamþykktir nr. 36/1988 og reglugerð um lögreglusamþykktir nr. 1127/2007, staðfestist hér með til að öðlast þegar gildi.

 

Jafnframt er felld úr gildi lögreglusamþykkt fyrir Reykjavíkurborg nr. 506, 3. júní 2004 með áorðnum breytingum.

 

Dóms- og kirkjumálaráðuneytinu, 19. nóvember 2008.

 

B-deild - Útgáfud.: 3. desember 2008