Gullni Laugavegurinn og tillitslausi fábjáninn.

Ég bý við Hlandrennuna í Reykjavík, það sem einu sinni var aðal verslunargata höfuðborgar Íslands og yndi allra sem um borgina litlu fóru. Gatan heitir Laugavegurinn en skal með réttu kallast Gullni Laugavegurinn eða Hlandrennan, því þar míga menn nú hvar sem þeim sýnist og skila öðrum líkamsvessum og lyktar nú allt eftir því.

Það sem einu sinni var hágata borgarinnar og sómi, er nú orðið hið viðurstyggilegasta gettó og það þrátt fyrir að meirihluti borgarbúanna virðist ekki hafa viljað að það sé svo. Af hverju hefur það þá gerst að ein fallegasta og skemmtilegasta gata höfuðborgarinnar er orðin að hlandrennu með tilheyrandi óþef og viðbjóði? Svarið er skipulagsmistök, embættismannaafglöp og algerlega misskilin frjálshyggja; í einu orði sagt stjórnunarmistök.

Það fer saman að þegar reist var verslunarmiðstöð við Kringlumýrarbraut (að ekki sé talað um byggingu annarrar verslunarmiðstöðvar í Kópavoginum) versnaði hagur þeirra er ráku verslun við Laugaveginn. Eitt atriði sem bent hefur verið á er það óþolandi misræmi milli hverfa borgarinnar að taka gjald fyrir bílastæði einungis miðborginni, þ.e. við Laugaveg og nærliggjandi götur (þetta hefur svo versnað nýlega þar sem nú er farið að taka gjald fyrir bílastæði í íbúðargötum hverfisins eins og á Grettisgötu, Njálsgötu o.s.frv.). Þetta er svo heimskuleg stjórnunarstefna að það tekur ekki nokkru tali. Vel MÁ vera að þegar Laugavegurinn var verslunargata, að þá hafi það verið skynsamlegt að stemma stigu við þeim tíma sem menn lögðu bílum sínum í stæði. Það, að eftir því sem verslun og önnur þjónustu hefur yfirgefið miðborgina, að þá hafi borgaryfirvöld ákveðið að fjölga gjaldstæðum er furðulegra en vel flestir fá skilið.

Það var alla vega klárt mál að verslun bar sig ekki eins vel og áður við Laugaveginn. Eigendur fasteignanna voru, hins vegar (og eru), tregir til að lækka leiguverðið. Raunin varð því sú að æ fleiri verslunarhúsnæðum var breytt í veitingastaði, sérstaklega vínveitingastaði; menn þurfa jú ekki bílastæði þegar þeir ætla á fyllerí.

Einhverjum snillingnum hjá Skipulagsráði Reykjavíkurborgar datt því í hug að nefna Laugaveginn og nálægar götur “Miðborg” (sjá kort) og leifa opnun vínveitingastaða á því svæði án nokkurra grenndarkynninga og án þess að íbúar og fasteignaeigendur á svæðinu hafi nokkuð um það að segja. Ekkert tillit er heldur tekið til þess hvort Laugavegurinn þoli það álag sem 25 þúsund drykkjuhrútar skapa um hverja einustu helgi. Þið sem hafið farið á útihátíð vitið hvernig ástandið er um, og sérstaklega, eftir slíkar samkomur – þannig er ástandið á Laugaveginum um hverja einustu helgi! Það er ekkert reynt til þess að dreifa þeim mannfjölda sem vill “skemmta sér”; þvert á móti, er með því að skilgreina þetta svæði “Miðborg” og leifa þar, en ekki annars staðar, opnun vínveitingastaða, verið að smala öllum mígandi fyllibyttum höfuðborgarsvæðisins á einn lítinn reit í borginni – tær snilld!

Það er sama við hvern ég ræði, það er sama hvar ég hef komið – ég veit ekki til þess að nokkurs staðar í veröldinni viðgangist annað eins geðveikis fyllerís ástand og skapast í miðborg Reykjavíkur um hverja einustu helgi – og það án þess að nokkur meirihluti vilji það, en bara af því að einhverjir embættismenn setja niður rauða línu á blað og ákveði að einungis þar sé í lagi að opna vínveitingastaði og því séu allt of margir staðir á allt of litlu svæði. Það, ásamt því, að ekki virðist vilji ráðamanna til að framfylgja lögum og reglum, eins og t.d. því að koma í veg fyrir að menn mígi þar sem þeim sýnist, láti ófriðlega, nú eða séu áberandi drukknir á almannafæri.

Vitið það, kæru Íslendingar: ef að þið eruð gröm yfir því að kerfið ekki virki, þá skuluð þið líta til grundvallaratriðanna. Annað hvort á að fara að lögum (og ber lögreglu að sjá til þess að svo sé gert) eða það er ekki gert. Ef að það er í lagi að brjóta lög og reglur með því að öskra og míga þar sem manni sýnist – þá er alveg eins í lagi að brjótast inn og stela. Það skiptir nefnilega ekki máli hvaða lög maður brýtur – heldur hvort maður brýtur lög.

Íslendingar eru, margir hverjir, tillitslausir fábjánar og hugsa um það eitt að eitthvað gagnist sér. Ef að ég vil drekka, ef að ég vil öskra ef að ég þarf að míga – þá geri ég það þegar og þar sem mér sýnist. Það er lítill agi í þessu þjóðfélagi og lítil virðing fyrir lögunum. Ef að ÉG þarf að leggja bíl mínum þá legg ÉG bíl mínum þar sem mér sýnist! Það sem er svo verst í þessu er að menn komast upp með þetta og það grefur undan því að þeir sem taka tillit til annarra og hafa virðingu fyrir lögunum sjái tilgang með því. Ég hef, hvað eftir annað, séð lögreglubíla aka fram hjá klárlega ólöglega lögðum bílum án þess að viðkomandi lögreglumenn hafi skeytt því hinu minnsta. Rétt eins og það væri ekki í þeirra verkahring að framfylgja þessum lögum, eða að þetta væri ekki lögbrot. Þetta er einnig orðið þannig að maður hikar við að hringja það inn til lögreglu ef að maður verður vitni að lögbroti. Við þekkjum flest dæmi um að lögregla kemur seint á staðinn ef að hún þá kemur og ekkert er raunverulega gert. Ég hef tekið dæmi hér á síðunni og heyrði eitt síðast í dag þegar maður varð vitni að innbroti og hringdi það inn en lögregla kom rúmum hálftíma síðar á staðin og gerningsmennirnir að sjálfsögðu þá, fyrir löngu á bak og burt.

Afleyðingin af þessu er siðrof, þar sem hver treður á öðrum og engin tillitssemi eða samkennd ríkir og fólk hefur enga trú á lögunum eða því að þau haldi – afleyðingin er Ísland árið 2009 – verði ykkur að góðu!

Athugasemdir

[, 14.9.2009 kl. 00:07]

Margt til í þessu hjá þér. Fáránleg stefna borgaryfirvalda í málefnum elsta hluta Reykjavíkur til margra ára er búin að eyðileggja lífvænleika og sjarma staðarins.

[Valdi Sturlaugz, 14.9.2009 kl. 02:12]

Það er leiðinlegt hvernig laugavegurinn er orðinn.  Því miður er svipaða sögu að segja um flestar miðborgir sem ég hef heimsótt.  Þetta er ekki sér-Reykvíkst fyrirbæri. 

Þegar ég bjó við Laugaveg fyrir 30 árum var farið að bera á þessum vanda.  Þú mátt kalla þetta síðrof, en ég ég veit þó ekki til þess að þjóðin hafi nokkurn tíma kunnað að gæta hófs í drykkju eða öðru.  Spurninging er því: Af hverju siðROF?  Þetta gefur til kynna að við höfum áður verið hófsöm þjóð. 

[Þór Ludwig Stiefel TORA, 14.9.2009 kl. 14:05]

Já Valdi ég valdi orð mín vandlega og er ekki að fullyrða eitthvað út í bláinn.

Byrjum á fullyrðingu þinni um að svipaða sögu sé að segja um flestar miðborgir sem þú hefur heimssótt.

Ég hef búið í Kaupmannahöfn (og er reyndar nýkominn til baka) ég hef verið í flestum höfuðborgum vestur Evrópu og New York Boston og Orlando. Ég hef skrifað um þetta áður hér á blogginu og þar hafa lesendur sett inn athugasemdir um að þeir þekki þetta ekki frá Ástralíu og Nýja Sjálandi. Ég hef talað við fólk sem hefur búið stórborgum í Asíu og lýsa menn gangstéttum, t.d. í Singapúr og flestum borgum Japan og Thailandi sem nánast flísalögðum og TANDURHREINUM. Það er almennt að menn míga ekki á almannafæri og víðast hvar eru viðurlög við slíkum óþrifnaði og virðingarleysi og því er fylgt eftir. Afleiðingin er að mönnum dettur það einfaldlega ekki í hug sem möguleika að míga á almannafæri, hvað þá heldur í anddyri húsa. Það er einnig athugunarvert að fylgjast með íslendingum í erlendum stórborgum en þar taka þeir að haga sér almennilega vegna þess að þá grunar að þar hafi það afleiðingar að míga þar sem þeim barasta sýnist.

Ég ætla því að leyfa mér, Valdi, að fullyrða að svipaða sögu megi einmitt alls ekki segja um flestar miðborgir sem ég hef heimsótt eða heyrt af; spurning hvar þú hefur verið?!?

Þetta með siðrofið felst í því sem ég var að segja og hefur að gera með vanvirðingu fyrir lögum almennt og þá sérstaklega þegar lögregluyfirvöld, annað hvort geta ekki eða nenna framfylgja lögunum. Þá myndast þetta "mentalitet" sem segir: af hverju á ég að hegða mér almennilega, af hverju á ég ekki að tala í farsímann þegar ég er að keyra, af hverju á ég að leita að bilastæði þegar menn komast upp með það að leggja bíl sínum upp á gangstétt o.s.frv. Í stuttu máli: Ef að verið er að setja reglur og lög, þá þurfa allir að halda þær reglur og fara eftir þeim lögum eða enginn gerir það. Og ef að hægt er að komast upp með að fara ekki eftir einhverjum lögum, þá er hægt að komast hjá því að fara eftir lögum per se og þá hætta menn að bera virðingu fyrir lögum og fara bara að velja það úr sem hentar þeim persónulega að fara eftir - það kallast siðROF, minn kæri Valdi.

Þetta með að við höfum áður verið hófsöm þjóð - já það vorum við svo sannarlega og almennt kurteisari og tillitssamari manneskjur en við erum í dag; ég fullyrði það en ætla ekki að reyna að sanna það fyrir þér hér og nú en mun e.t.v. skrifa um það síðar hér á blogginu.