Þeir sem allt þykjast vita

Það sem er hvað dapurlegast við þá kreppu sem við nú erum að ganga í gegnum er sú staðreynd að við virðumst ekki geta lært neitt. Samskonar óárán, samskonar vitleysa, samskonar flækjur og samskonar fúlir á móti, sem allt þykjast vita, eru við lýði enn sem fyrr.

Það voru einmitt einstaklingar, sem allt vissu betur en flestir aðrir, sem komu okkur í þá stöðu sem við erum nú í Íslendingar. Og það ætla að vera, ef ekki nákvæmlega sömu einstaklingarnir, þá svipaðrar tegundar, sem nú þruma yfir þjóðinni hvað henni sé fyrir bestu.

Voru það ekki kerfiskallar, framapotarar, hámenntaðir einstaklingar, stjórnmálamenn, viðskiptajöfrar og jakkaklæddir menn, sem komu okkur þangað sem við erum nú? Eru það svo ekki samskonar “besservisserar” sem benda nú á þær leiðir sem við “verðum að fara”?

Ég skal segja ykkur það, minn kæri almenningur, sem borga skalt vitleysuna; þeir sem nú eru í opinberum stöðum og yfirgnæfa alla umræðu um “leiðir út úr vandanum” eru síst gáfaðri, eða betri en þeir sem komu okkur í vandann. Við, niðri á gólfi, erum bara svo vitlaus að við eigum bara að fylgjast með snillingunum fara hinar réttu leiðir og treysta á yfirburðagetu þeirra. Var það hinn almenni borgari, sem sinnti bara sinni vinnu, stóð við sínar skuldbindingar, greiddi sína skatta sem á sök á því þjóðargjaldþroti sem blasir við – nei? Eitt virðist ljóst: sjálfskipuðu sérfræðingar ætla sér ekki að hlusta nú fremur en áður og því verður almenningur að KREFJAST þess.

Við skulum staldra aðeins við Icesave. Ríkisstjórnin hefur nú undirritað “samkomulag” við Breta og Hollendinga sem felur í sér að íslenska ríkið þurfi að taka lán sem ber milljarða í árlega vexti til að greiða fyrir innistæður einkafyrirtækisins Landsbanka Íslands hf. Þeir sem allt þykjast vita segja þetta óumflýjanlegt þar sem “Ísland geti ekki bara hlaupist á brott frá skuldum” og “ að Ísland sé skuldbundið vegna samkomulagsins um Tryggingasjóð innistæðueigenda vegna EES samningsins” og “að íslenskir ráðamenn hafi gefið út yfirlýsingu um að allar innistæður í íslensku bönkunum væru tryggðar að fullu”. Menn fara svo að vísa í lög, álitsgerðir, samninga og hvað annað sem kann að styðja mál þeirra.

Reyndar eru, sem betur fer, einhverjir “besservisserar” á öndverðum meiði, sem koma með önnur rök og vísa í önnur lög, álitsgerðir, samninga og hvað annað sem kann að styðja mál þeirra.

Þetta er eins og asninn, svínið og hænan sem sáu blettinn á málarastriganum og tóku að “spekúlera” í hástert um það hvaða djúplægu sannindi málarinn væri að túlka með “þessu frábæra málverki”. Á meðan sjálfskipaðir sérfræðingar þrátta um keisarans skegg flýr fólk land, því þeir sem komist geta hjá því að borga vilja ekki borga vegna þess að það er ósanngjarnt! Það skiptir akkúrat engu máli hvort einhverjar lagaflækjur, lélegir samningar, óhæfir embættismenn eða spilltir stjórnmálamenn hafa komið því þannig fyrir að láta almenning borga fyrir eitthvað sem hann á ENGAN þátt í - það er hreinlega ekki rétt! Um það snýst málið, ekki um lagaflækjur og túlkanir sömu, eða samskonar, jakkalakka og túlkuðu okkur inn í vandann til að byrja með.

Svona rétt til að setja dæmið í samhengi. Hugsum okkur að Frakkland væri í sömu stöðu og við Íslendingar. Hugsið ykkur að franska bankakerfið væri tólf sinnum stærra en franska landsframleiðslan og erlendar skuldir frakka tvöhundruð og fimmtíu prósent af sömu landsframleiðslu. Ímyndum okkur nú að, ekki einn franskur banki, heldur megnið af öllum frönskum bönkum, sem allir væru einkabankar, færu í greiðsluþrot. Haldið þið virkilega að einhver heilvita maður myndi halda því fram að franska ríkið ætti, eða yfir höfuð gæti, staðið í skilum með tilliti til einhvers samnings um innistæðu tryggingar? Finnst, þarna úti, einhver svo barnalegur, að halda því fram að franskur almenningur myndi láta bjóða sér að borga? Er einhver miður greindur einstaklingur með háskólapróf þarna úti sem lætur sér detta í hug að Frakkar myndu láta þvinga sig í það að taka lán sem skuldsetja myndi franska ríkið svo að vafasamt væri að það gæti staðið undir?

Vera má að okkar sérskipuðu “besservisserar” haldi einhverri slíkri firru fram en mér þætti gaman að sjá það. Nei, það er einungis vegna smæðar Íslands sem kerfiskallar og kellingar geta haldið því til streitu að ætlast til þess að íslenskur almenningur borgi þrátt fyrir kerfishrun og það sem almenningur á ENGAN þátt í að skapa.

Athugasemdir

[Jenný Stefanía Jensdóttir, 7.7.2009 kl. 15:10]

Heill og sæll

Ekki Frakkar, ekki Bretar, ekki Hollendingar, ekki neinn ..... myndi láta svona áþján yfir sig ganga án blóðugra bardaga.  Á Íslandi lifa amk 4 þjóðir;  1.  'Þeir redda þessu' þjóðin  2.  "þoli ekki þessa neikvæðni" þjóðin  3.  "skjöldur fyrir eigin rass" þjóðin  4.  "bloggara" þjóðin (sem endurspeglar sófaskoðun heilbrigðrar skynsemi)

[GH, 7.7.2009 kl. 16:36]

Reyndar munu Hollendingar og Bretar láta svipað yfir sig ganga í Icesafe-málinu og Íslendingar því að þeir munu greiða svipaða upphæð til innistæðueigendanna og Íslendingar -- en þeir eru bara dálítið fleiri en við og því verður þetta þeim nokkuð auðveldara. Vandinn í þessu máli öllu er sá að íslensk stjórnvöld leyfðu strákunum í jakkafötunum að leika sér að vild án þess að leiða hugann að þeim ábyrgðum sem fylgdu leiknum. Stjórnvöld fullvalda þjóða taka ákvarðanir -- eða taka þær ekki -- í umboði þjóðarinnar og á endanum ber þjóðin ábyrgð á þeirra gerðum hvort sem henni líkar betur eða verr. Við getum auðvitað neitað að greiða Icesafe, og sagt að rétturinn sé allur okkar meginn, en ef umheimurinn (og hann virðist nokkurn veginn samstiga í þessu máli, og gildir þar litlu hvort um er að ræða lönd vestan hafs eða austan) lítur þannig á að Íslendingar geti sjálfum sér um kennt hvernig farið er fyrir þeim, þá er ekki við mikilli samúð að búast frá nágrannaþjóðunum. Þeir myndu benda okkur kurteislega á, ef við förum að barma okkur yfir skuldum vegna risavaxins bankakerfis, að við hefðum átt að hugsa út í þetta áður en bankakerfinu var leyft að vaxa þjóðinni yfir höfuð. Kannski að Davíð hefði frekar átt að gera eitthvað í Icesafe-málinu þegar stofnað var til þessara reikninga og hann var seðlabankastjóri en að ásaka aðra um landráð eftirá. Kannski að fyrrverandi forstjóri FME hefði átt að vinna með Hollendingum þegar þeir fóru fram á að spornað yrði við vexti innlánsreikninganna þar frekar en að halda því fram að allt væri í himnalagi í íslenska bankakerfinu. Ef þessir kumpánar hefðu staðið sig í stykkinu þá stæðum við betur nú. En þeir gerðu það ekki og því súpum við nú það bitra seyði sem okkur er boðið upp á.

[Jenný Stefanía Jensdóttir, 7.7.2009 kl. 16:45]

GH

Þessi rök má líkja saman við;  að fangelsa börn manns, sem framdi morð í stundarbrjálaeði og til að fullnaegja réttlaeti um fangavist, þá er slektinu skellt bak við lás og slá.

[Þór Ludwig Stiefel TORA, 7.7.2009 kl. 18:17]

Jah... GH, hmm... Hérna stendur akkúrat hnífurinn á bólakafi í kúnni. Þú segir að stjórnvöld fullvalda þjóða taki ákvarðanir í umboði þjóðarinnar. Gott og vel tökum upp jakkalakkahjal. Sumir vilja benda á þá einföldu staðreynd að einungis Alþingi geti ákveðið hvort íslenska ríkið steypi sér í skuldir og þá hve miklar - hér er nokkuð augljóst (allavega undirrituðum) að Alþingi tók aldrei ákvörðun um að standa við að greiða umfram lágmarkstryggingarupphæðina (sem þó verður raunin með Icesave "samkomulaginu"). Það hafa svo aðrir bent á að Tryggingarsjóður innistæðueigenda sé til að dekka lágmarks innistæðu sparifjáreigenda ef illa fer í rekstri EINSTAKA banka, hann á alls ekki við kerfishrun (þess vegna var ég að segja ímynduðu söguna um Frakkland - slíkar skuldbindingar geta ekki gengið í sambandi við þá stærðargráðu og myndu sennilega ekki verða þvingaðar fram, því á ekki að þvinga okkur í slíkt - stærðin á ekki að skipta máli heldur prinsippið). Þetta bentu allir fyrrverandi besservisserarnit þrír í Seðlabankanum á ásamt því að segja að Landsbankinn starfaði í öllu samkvæmt lögum og reglum og engin tæki né tól tiltæk til að meina bankanum að opna útibú eða sækja fast eftir Icesave viðskiptunum. Þetta með útibú eða dótturfélag er tæknilegt atriði sem á auðvitað ekki að skipta neinu máli. Löggjöf ESB og reglur eru meingallaðar í þessu sambandi, það er nú almennt viðurkennt.

En svo er það þetta; það er enginn að tala um að greiða ekki Icesave. Það er verið að tala um að skuldsetja EKKI ríkið vegna Icesave og þar er reginmunur á. Það fást einhverjar eignir upp í skuldir (jakkalakkarnir sem allt þykjast vita, þykjast vita að það sé 75% - nei 80% oh... nei 90% oh..... shit!), allavega eitthvað fæst upp í. Síðan á það að vera sameiginlegur hausverkur Íslendinga, Breta og Hollendinga að ENDURHEIMTA sparifé það sem lagt var inn á Icesave reikninga i þá tiltölulega fáu mánuði sem sú "tæra snilld" gekk. Því eins og ég hef svo oft sagt áður: Peningar hverfa ekki , þeir skipta bara um hendur.

Það eina sem hægt er að saka Íslensku þjóðina um er að hún hefur handónýta stjórnmálamenn og gegnum rotið embættismannakerfi og gersamlega vanhæfa fjölmiðla. Mikinn kostnað höfum við borið af því og munum gera en að bæta vondum Icesave þvingunarpakka ofan á allt sem er ekki hægt - nej tak!