Hið Nýja Ísland

 Sól tér sortna, 
sígr fold í mar, 
hverfa af himni 
heiðar stjörnur, 
geisar eimi 
við aldrnara, 
leikr hár hiti 
við himin sjálfan.

Geyr nú garmr mjök 
fyr Gnipahelli, 
festr mun slitna, 
en freki renna. 

Sér hon upp koma 
öðru sinni 
jörð ór ægi 
iðjagrœna. 
Falla forsar, 
flýgr örn yfir, 
sá er á fjalli 
fiska veiðir. 

Athugasemdir

[Axel Þór Kolbeinsson, 22.6.2009 kl. 10:12]

Þar komr inn dimmi
dreki fljúgandi,
naðr fránn, neðan
frá Niðafjöllum.
Berr sér í fjöðrum
- flýgr völl yfir -
Níðhöggr nái -
nú mun hon sökkvask.

[Offari, 22.6.2009 kl. 18:32]

Ísland mun aftur

öðlast krafur

Þjóðin ei þegir

þrjóskir og seigir

berst vel við vandan

berst fyrir landan

okrarar flýja

Ísland hið nýja.