Ef að þið trúið mér ekki, trúiði þá þessu?

Ég hef hér á síðunni undanfarið verið að reyna að vekja fólk til umhugsunar um eðli peninga og vaxta. Sumir halda að ég sé bara enn einn bullukollurinn og samsæriskenningasmiðurinn og þess vegna ætla ég nú að vitna í mér merkari menn sem allir eru í raun að segja það sama. Að miklum hluta eru þetta erlendar tilvitnanir og vonast ég til að það komi ekki að sök þó þær séu á enskri tungu.

Það sem ég hef verið að segja er að vextir eru ekki náttúrulegt fyrirbæri heldur ákveðið stjórntæki til að setja einstaklinga og þjóðir í skuldaþrældóm. Lítum fyrst á mynd af  Íslensku fjárlögunum fyrir árið 2009.

 

Eins og sést á myndinni eru vaxtagreiðslur ríkissjóðs áætlaðar um 90 milljarðar króna og er það þriðji stærsti útgjaldaliðurinn, aðeins heilbrigðis og félagsmál eru stærri og heilbrigðismál fá aðeins 120 milljarða. 90 milljarðar er svo áætluð tala og getur auðveldlega breyst þegar krónan verður sett á flot á ný. Þessi vaxtaútgjaldaliður – 90 milljarðar – er svo aðeins vaxtagreiðslur ríkissjóðs. Ef að teknar eru vaxtagreiðslur sveitarfélaganna, heimilanna og fyrirtækjanna þá tvöfaldast þessi tala auðveldlega.

 

Í hagfræðunum er talað um monetary policy og er þá átt við að hægt sé að stjórna hagkerfinu með því að hafa áhrif á verð peninganna með a) vöxtum og b) peningamagni í umferð. Þessir hlutir hafa svo aftur áhrif á gengi sem hefur áhrif á innflutning/útflutning og almenna neyslu í samfélaginu og þar með skatttekjur o.s.frv. Flestir Íslendingar halda að vaxtastig sé ákveðið í Seðlabanka Íslands og þá í samráði við ríkisstjórn og miðað við efnahagsástand og ástand markaða en það er ekki svo. Nú er það Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn sem ákveður vexti á Íslandi en almennt séð fylgja seðlabankar heimsins hinum bandaríska í megindráttum (þegar sá banki lækkar eða hækkar endurómar það hjá öðrum seðlabönkum). Það er því hollt fyrir alla að vita að seðlabankinn bandaríski er EKKI ríkisstofnun eins og sá íslenski heldur EINKAFYRIRTÆKI. Eins og margir vita hafa seðlabankar ekki einungis vald til að ákveða vexti heldur einnig vald til að prenta peninga og hafa þannig áhrif á verðgildi peninganna! Sem sagt einkafyrirtæki í Bandaríkjunum ákveður vexti og verð á bandaríkjadollar. Neðst í þessari færslu er hægt að sjá viðtal við Dennis Kucinich þingmann Demokrata þar sem hann er að leggja áherslu á þetta og hann segir orðrétt: “the Federal bank is as federal as Federal Express”. Ég ætla þessu næst að vitna í James Garfield.

 

"Whosoever controls the volume of money in any country is absolute master of all industry and commerce... And when you realise that the entire system is very easily controlled, one way or another, by a few powerful men at the top, you will not have to be told how periods of inflation and depression originate." - James Garfield (assasinated within weeks of release of this statement during first year of his Presidency in 1881)

 

Hér er önnur tilvitnun:

"Let me issue and control a nation's money and I care not who writes the laws." - Mayer Amschel Rothschild, 1790

 

Og önnur:

"When a government is dependent upon bankers for money, they and not the leaders of the government control the situation, since the hand that gives is above the hand that takes... Money has no motherland; financiers are without patriotism and without decency; their sole object is gain." -- Napoleon Bonaparte, 1815

 

Og enn ein:

"I believe that banking institutions are more dangerous to our liberties than standing armies." - Thomas Jefferson.

 

Hér er ein tilvitnun sem segir allt:

"While economic textbooks claim that people and corporations are competing for markets and resources, I claim that in reality they are competing for money - using markets and resources to do so. Greed and fear of scarcity are being continuously created and amplified as a direct result of the kind of money we are using. For example, we can produce more than enough food to feed everybody, and there is definitely not enough work for everybody in the world, but there is clearly not enough money to pay for it all. In fact, the job of central banks is to create and maintain that currency scarcity. Money is created when banks lend it into existence When a bank provides you with a $100,000 mortgage, it creates only the principal, which you spend and which then circulates in the economy. The bank expects you to pay back $200,000 over the next 20 years, but it doesn't create the second $100,000 - the interest. Instead, the bank sends you out into the tough world to battle against everybody else to bring back the second $100,000."- Bernard Lietaer, Former Central Banker

 

Og svo þetta:

"The actual process of money creation takes place in commercial banks. As noted earlier, demand liabilities of commercial banks are money.."Confidence in these forms of money also seems to be tied in some way to the fact that assets exist on the books of the government and the banks equal to the amount of money outstanding, even though most of the assets themselves are no more than pieces of paper--.", P.3."Commercial banks create checkbook money whenever they grant a loan, simply by adding new deposit dollars in accounts on their books in exchange for a borrower's IOU.", p. 19. "The 12 regional reserve banks aren't government institutions, but corporations nominally 'owned' by member commercial banks.",
p. 27.- Federal Reserve Bank of Chicago

 

 

Vaknið elsku svefngenglar, svo lengi sem þið sofið heldur þrældómurinn árfram!

Athugasemdir

[Offari, 24.2.2009 kl. 18:04]

Staðreyndin er sú að 4-5% vextir voru ekkert háir fyrr en skuldirnar hækkuðu úr 2 miljónum í 20 miljónir. Þessi hraða hækkun á verðlagi hefur sett flesta skuldara í fangelsi. Ég slapp við dóminn því ég notaði góðærið til að borga upp skuldirnar meðan þeir sem voru að starta heimilum lögðu allt sitt undir til að geta haft það eins og allir hinir.

[Snorri Magnússon, 25.2.2009 kl. 12:21]

Flott færsla hjá þér Þór!!

Rétt er að benda lesendum þínum, sem halda að þú sért "bullukollur og samsæriskenningasmiður" að lesa bók Jóhannesar Björns Lúðvíkssonar, "Falið vald" sem kom út hér á landi árið 1979.  Það vill svo einkennilega til að bók þessi hlaut afar litla umfjöllun á sínum tíma og má segja að hún hafi verið "þöguð í hel".  Bókin sjálf er uppseld en hægt að nálgast hana, annað slagið, á fornbókaverslunum.  Sem betur fer heldur Jóhannes Björn úti vefnum "Vald.org" (www.vald.org) en þar er hægt að lesa bókina, eins og hún leggur sig, í tölvutæku formi.  Á vef sínum skrifar Jóhannes Björn um efnahagsmál.  Þá hefur Jóhannes Björn (í tvígang að mig minnir) komið fram í þætti Egils Helgasonar "Silfur Egils", í kjölfar bankahrunsins hér á landi og rætt þar um aðdraganda, mögulegar ástæður þess o.fl.

Að síðustu ætla ég að leyfa mér rétt að benda þeim sem lesa þetta á að skoða eftirfarandi færslu mína http://snorrima.blog.is/blog/snorrima/entry/753302/

[Æsir (IP-tala skráð) 25.2.2009 kl. 13:32]

Tek undir þetta Flott færsla.

Bankastofnanir ógna meira lýðveldi okkar heldur en allir herir heimsins

Það segir allt um það skrímsli sem er til

Kveðja